Berekening van een rendement
Het rendement is een indicator die u helpt de kwaliteit van een investering te waarderen.
Berekeningsformule :
Rendement (%) = Som van inkomsten (€) / Som van uitgaven (€)
Voorbeeld van het berekenen van een rendement :
Neem het voorbeeld van een investering in onroerend goed in onroerend goed en bereken het reële rendement. Laten we beginnen met een maandelijkse huur van € 800 (exclusief kosten) en een aankoop van een appartement voor € 200.000.Om het te berekenen, moeten we eerst alle recepten optellen. Voor verhuurinvesteringen is het vrij simpel: dit zijn de huurprijzen. In ons geval een huur van 800 € per maand, dwz voor één jaar: 800 € x 12 maanden = 9 600 €. Laten we dan naar de onkosten gaan. De kosten zijn het bedrag van de investering, dat wil zeggen het bedrag van de verwerving van het appartement. In ons voorbeeld is het bedrag van de uitgaven 200 000 € waaraan we het bedrag van de notariskosten toevoegen, hier 12 000 €.
Het totale bedrag van de uitgaven is dan :
200 000 + 12 000 = 212 000 €
Het rendement is dan:
9 600 / 212 000 x 100 = 4,53 %
Waarschuwing: deze berekening is vrij impliciet en geeft u een goede indicator om een investering te valideren of niet. Dit rendement wordt bruto rendement genoemd omdat een aantal parameters zoals belastingen niet in aanmerking worden genomen.
Rekening houdend met alle geïnduceerde uitgaven (in ons voorbeeld van huurvastgoed is dit verzekering, belastingen, ...), dus we krijgen een netto rendement .
Naast het toevoegen van parameters om te verfijnen en vast te houden aan uw investering. In ons voorbeeld kunnen we 1 tot 2 maanden jaarlijkse huur verwijderen om de leegstand en de voorziening voor werk te dekken.
Effectieve activiteiten van bedrijven, ondernemingen en organisaties op de lange termijn, zorgen voor hoge ontwikkelingspercentages en een groter concurrentievermogen worden grotendeels bepaald door het niveau van hun investeringsactiviteit en het scala aan investeringsactiviteiten.
Een natuurlijke persoon of rechtspersoon die voor zichzelf en op eigen kosten belegt, wordt een belegger genoemd. In de ruimste zin van het woord zijn investeringen een kapitaalinvestering met het oog op de latere toename ervan. De bron van kapitaalgroei en het motief voor investeringen is de winst die zij ontvangen.
Vaak wordt de term 'investering' geïdentificeerd met de term 'kapitaalinvesteringen'. Investeringen in dit geval worden beschouwd als een investering in de reproductie van vaste activa (gebouwen, uitrusting, voertuigen, enz.). Beleggingen kunnen worden gedaan: in vlottende activa; in verschillende financiële instrumenten (aandelen, obligaties, enz.); in bepaalde soorten immateriële activa (verwerving van octrooien, licenties en knowhow), enz.
Bijgevolg zijn kapitaalinvesteringen een smaller concept en kunnen ze slechts als één vorm van belegging worden beschouwd, maar niet als een analoog daarvan.
